Ανακοινώσεις

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2024, 6.30-8.30 μμ

Φιλολογικός Σύλλογος ‘Παρνασσός’

(Αίθουσα ‘Παλαμάς’),

Πλατεία Καρύτση, Αθήνα

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων της ΕΜΑΕΜ, θα παρουσιαστεί το βιβλίο του Καθηγητή Η. Μαριολάκου

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Βιβλίο Τρίτο

ΝΕΩΤΕΡΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΚΩΝ ΛΑΩΝ

Εκτός από τον συγγραφέα, θα προλογίσουν οι κ.κ. Καθηγητές:

Σ. Πριόβολου, Ομότιμη Καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος του Σώματος Ομότιμων Καθηγητών ΕΚΠΑ.

Ε. Λέκκας, Καθηγητής του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ).

Σ. Παπαμαρινόπουλος, Καθηγητής Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και Πρόεδρος της ΕΜΑΕΜ.

 Περίληψη Ομιλίας της Καθηγήτριας κ. Σ. Πριόβολου                                          

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΟΜ.ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΗΛΙΑ ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΥ

Όλοι σχεδόν έχουν αποδεχθεί ότι η ελληνική μυθολογία είναι ένα γοητευτικό παραμύθι, που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την προϊστορική πραγματικότητα.

Από την έρευνα του ομ.καθηγητή Ηλία Μαριολάκου, στους τρεις τόμους της Ελληνικής Γεωμυθολογίας, προκύπτει ότι στην ελληνική Μυθολογία υπάρχει μοναδική σύμπτωση μεταξύ της φυσικογεωλογικής εξέλιξης μιας περιοχής και εκείνης της ανθρώπινης κοινωνίας, όπως συμβαίνει μεταξύ της φυσικογεωλογικής εξέλιξης του Αιγιακού και του ευρύτερου Περιαιγιακού χώρου, και της εξέλιξης στο Γενεαλογικό Δένδρο των Θεών και των Θεοτήτων, όπως τις περιγράφει στη Θεογονία του ο Ησίοδος.

ΣτονIτόμο αναδύονται συνοπτικά η φυσικογεωγραφική εξέλιξη του ευρύτερου αιγαιακού χώρου , καθώς και ορισμένες από τις πρώτες τεχνολογικές δραστηριότητες των προϊστορικών κατοίκων του. Ο IIτόμος της Γεωμυθολογίαςείναι αποκαλυπτικός για να μην πω και ανατρεπτικός, καθώς η έρευνα του Ηλία Μαριολάκου  πάνω σε αρχαίους συγγραφείς, και συγκεκριμένα τον Διόδωρο Σικελιώτη – κατακλυσμός της Σαμοθράκης – τον οδηγεί στην εκτίμηση ότι δεν παρατηρείται διακοπή της συνέχειας της ελληνικής γλώσσας εδώ και 12.500 χρόνια τουλάχιστον.Ως φιλόλογος, σταματώ στο σημείο, όπου ο συγγραφέας διερωτάται : «γιατί οι Ινδοευρωπαϊστές αποκλείουν την περίπτωση να έχουν επηρεάσει, και οι Έλληνες, τη γλώσσα των Κελτών και των Γαλατών για παράδειγμα, αλλά πρέπει οπωσδήποτε οι αγνώστου προέλευσης Ινδοευρωπαίοι να έχουν επηρεάσει την Ελληνική;». Εύλογο το ερώτημα και δυστυχώς απάντηση επίσημη δεν υπάρχει, και φοβούμαι ότι …δεν θα υπάρξει! Η διαπίστωση,όμως, του συγγραφέα παραμένει εύλογη και αποκαλυπτική.

Στον IIIτόμο δίνεται απάντηση στα ερωτήματα που σχετίζονται με τη γένεση των θεών, και συγκεκριμένα με το «πότε» και «για ποιους λόγους» δημιουργήθηκαν οι συγκεκριμένες γενεές θεών συνδέοντάς τες με τις καθοριστικής σημασίας κλιματικές μεταβολές και τις συγκλονιστικές επιπτώσεις στη γεωπεριβαλλοντική εξέλιξη του ευρύτερου Αιγαιακού χώρου κατά τα τελευταία 18.000 χρόνια,

Το έργο του Ηλία Μαριολάκουγια την Ελληνική Γεωμυθολογία με τη βαθειά γνώση της επιστήμης του,και όχι μόνο, μοιάζει με μικρό εγκυκλοπαιδικό λεξικό. Είναι πόνημα πολύχρονης και πολύπονης έρευνας, που αναδεικνύει τη σημασία της Γεωμυθολογίας, άγνωστης στο ευρύ κοινό. Πρόκειται για μια αξιόλογη και πρωτότυπη σειρά βιβλίων ενός αξιόλογου και αναγνωρισμένου διεθνώς ερευνητή, που συμβάλλει τα μέγιστα στην Επιστήμη.

Ομ.καθηγήτρια Στέλλα Πριόβολου, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, Κοσμήτωρ Δημοτικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγ.Παρασκευής

Περίληψη Ομιλίας Ομ. Καθηγητή κ. Η. Μαριολάκου

Στο τρίτο βιβλίο περιγράφονται οι δραστηριότητες των θεών της τέταρτης γενιάς, σύμφωνα με το γενεαλογικό δένδρο του Ησιόδου και η σχέση τους με το γεωπεριβάλλον, ξεκινώντας από τους θεούς-ποταμούς και τους έξι μεγάλους θεούς και θεές του Ολύμπου. Ακολουθούν οι θεοί των νεώτερων γενεών και τελικά οι διάφοροι ήρωες.

   Ιδιαίτερη σημασία δίδεται στους ήρωες, προπάτορες των Ελλήνων, όπως και σε άλλους, λιγότερο γνωστούς ή εντελώς αγνοημένους, όπως ο Παλαμήδης και ο Αγχίσης, καθώς και σε πολλούς, που, μέσω των δραστηριοτήτων τους, αποδεικνύεται η καθοριστική συμβολή των προϊστορικών Ελλήνων, στη διαμόρφωση αρχικά του Αρχαιοελληνικού Πολιτισμού και στη συνέχεια του Ευρωπαϊκού και γενικότερα του Δυτικού.

   Στο βιβλίο καταβλήθηκε προσπάθεια να δοθεί απάντηση στα ερωτήματα, που σχετίζονται με την γένεση των θεών και συγκεκριμένα με το «πότε» και «για ποιους λόγους» δημιουργήθηκαν  οι συγκεκριμένες γενεές των θεών, συνδέοντάς τες με τις καθοριστικής σημασίας κλιματικές μεταβολές και τις συγκλονιστικές επιπτώσεις, στην γεωπεριβαλλοντική εξέλιξη του ευρύτερου Αιγαιακού χώρου, κατά τα τελευταία 18.000 χρόνια, που είναι, στις λεπτομέρειές της, μοναδική σε ολόκληρο τον πλανήτη.

   Παράλληλα, γίνεται αναφορά και στις θεογονίες των διαφόρων λαών, που κατοικούσαν γύρω από την Ανατολική Μεσόγειο, (Σουμέριοι, Βαβυλώνιοι, Χετταίοι, Αιγύπτιοι, Ισραηλίτες) και ανέπτυξαν και αυτοί, σημαντικούς πολιτισμούς, κατά την προϊστορική κυρίως  εποχή.

ΟΜΙΛΙΑ

‘ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ.

ΜΙΑ ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ’

Ομιλητής: Ηλίας Μαριολάκος

Ομ. Καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Περίληψη  ομιλίας

Η γενικότερη εντύπωση, που επικρατεί στον κόσμο, είναι, ότι η Ελληνική Μυθολογία, είναι φανταστικές ιστορίες , δημιούργημα των ευφάνταστων  αρχαίων Ελλήνων.

   Η Γεωμυθολογική έρευνα όμως, των τελευταίων ετών, απέδειξε, ότι πολλοί μύθοι, που συνδέονται με την μεγάλη κλιματική αλλαγή, που παρατηρήθηκε πριν 18.000 χρόνια και συνεχίστηκε μέχρι πριν 6.000 χρόνια και κυρίως με τις επιπτώσεις στο γεωπεριβάλλον του Αιγαιακού και Περιαιγαιακού χώρου, αποδεικνύει, ότι πολλοί μύθοι συνδέονται με φυσικά φαινόμενα, που η σύγχρονη Γεωεπιστήμη μπορεί να χρονολογήσει με ικανοποιητική ακρίβεια.

   Αυτό συμβαίνει με τον κατακλυσμό της Σαμοθράκης, που περιγράφεται, από τον Διόδωρο τον Σικελιώτη,(1^ος αι.π.Χ.). Τελευταίες έρευνες για πετρέλαια, που διεξήχθησαν σε ιζήματα του Εύξεινου Πόντου, απέδειξαν, ότι ο εν λόγω κατακλυσμός, εξελίχτηκε στο χρονικό διάστημα μεταξύ του 14.500 και12.500 πριν από σήμερα,(π.α.σ.). Επειδή την εποχή αυτή, δεν είχε ακόμα εφευρεθεί η γραφή, ο εν λόγω κατακλυσμός, πρέπει να έφθασε ως «ιστορικό γεγονός», ως προφορική παράδοση. Η διατήρηση όμως, μιας παράδοσης, επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, απαιτεί, ως απαραίτητη προϋπόθεση, οι νεώτερες γενιές να μιλούν την ίδια γλώσσα με τις παλαιότερες.

Άρα: Η Ελληνική Γλώσσα, πρέπει να ομιλείται συνεχώς ,από το 14.000 π.α.σ., μέχρι τις μέρες μας, χωρίς διακοπή. Συνεπώς, η κυριαρχούσα άποψη, ότι την Ελληνική Γλώσσα, την έφεραν  μαζί τους οι Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής Έλληνες, που έφθασαν στην Ελλάδα γύρω στο 2.000 π.Χ. δεν ισχύει.

Βιογραφικό   Ηλία Μαριολάκου

Ο Ηλίας Μαριολάκος είναι Ομ. Καθ. Γεωλογίας του Ε.Κ.Π.Α., Δρ. Υδρογεωλογίας του Πανεπ. Erlangen Nürnberg της Γερμανίας(1968). Υπήρξε υπό-τροφος της DAAD, του Ιδρύματος Huboldt και του Deutsch-Japanisches Zentrum. Έχει διδάξει ως Επισκέπτης Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο New South  Wales (Σίντνεϊ) (1968-1969) και στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελών ως Επισκέ-πτης Καθηγητής. Είναι  επίτιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σάλτσμπουργκ και Ξένος Εταίρος της Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών της Ρωσίας.

Ίδρυσε τον Τομέα Δυναμικής, Τεκτονικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει χρηματίσει Πρόεδρος Δ.Σ. του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, (Ι.Γ.Μ.Ε.), της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας και Συντονιστής της Επιστημονικής Επιτροπής του Μεταπτυχιακού Τμήματος της UNESCO για το Τεταρτογενές, (Συνεργασία Εθν. Καποδ. Παν. Αθηνών και Universiteit Brussel), Αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών και της Εκτελεστικής Επιτροπής του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, καθώς και της Ελληνικής Γεωγραφικής Εταιρείας και για πολλά χρόνια μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου της Ελλάδος.

Έχει δώσει πλήθος διαλέξεων σε πολλά ξένα Πανεπιστήμια, Ξένες Γεωλογικές Υπηρεσίες, και άλλους Επιστημονικούς και Κοινωνικούς Φορείς  καθώς και σε μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πέραν της επαγγελματικής του και ακαδημαϊκής του πορείας καλλιέργησε την έρευνα και την ανάπτυξη του αντικειμένου της Γεωμυθολογίας

Είναι συγγραφέας άνω των διακοσίων πρωτότυπων εργασιών και ενός τετράτομου έργου με θέματα Γεωμυθολογίας.