emaem

«Πλατωνική διαλακτική συγγένεια: ο απρόσωπος έρωτας»

Ομιλητής: Χαράλαμπος Χ. Σπυρίδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Κοσμήτωρ Διεθνούς Επιστημονικής Εταιρείας Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας
Αντιπρόεδρος Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας

Περίληψη  ομιλίας
Επέλεξα να ομιλήσω με βάση τον Τίμαιο του Πλάτωνος γι’ αυτήν την ερωτική τάση που ενυπάρχει μέσα στην ανόργανη φύση, για το ζεύγος των αντιθέτων  έρωτας-θάνατος, Φιλότης-Νείκος, δια των οποίων αντιθέτων συντελείται όλο το δράμα του σύμπαντος κόσμου.

Ο Πλάτων στον διάλογό του Τίμαιος μέσω του «κεντρικού ομιλητού», του Τιμαίου του Λοκρού, πραγματεύεται συστηματικά τη δημιουργία του φυσικού κόσμου από μία τετρακτύ (=τετράδα) στοιχείων κι επιχειρεί να μαθηματικοποιήσει τη φύση.

Το πέρασμα από τον μύθο στον ορθό λόγο πραγματοποιείται με τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, οι οποίοι ερμηνεύουν τα φυσικά φαινόμενα. Από τις πλέον ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις του ζητήματος αυτού είναι των ατομικών φιλοσόφων Λευκίππου και Δημοκρίτου.

Και ο Πλάτων χρησιμοποιεί «άτομα». Όμως, τα Πλατωνικά «άτομα» δεν είναι υλικά σώματα, αλλά καθαρά μαθηματικά αντικείμενα. Είναι τριγωνικά επίπεδα γεωμετρικά σχήματα και αποτελούν τα ύστατα στοιχεία. Δεν είναι άπειρα, αλλά πεπερασμένου πλήθους. Είναι απελευθερωμένα από την έννοια της ύλης και μπορούν να αλληλομετασχηματίζονται χωρίς να δημιουργούν κανένα κενό.

Ο Πλάτων βάσει της Βιολογίας του Εμπεδοκλέους αποδέχεται τα τέσσερα στοιχεία του. Βάζει τον Τίμαιο να αναφέρει ότι το πυρ, ο αήρ, το ύδωρ και η γαία είναι σώματα. Ως σώματα, έχουν τη διάσταση του βάθους. Το βάθος περικλείεται από επιφάνειες. Όσες επιφάνειες είναι επίπεδες, αποτελούνται από ορθογώνια τρίγωνα, τα βασικά και θεμελιώδη στοιχεία της δομής του κόσμου.

Πρέπει με έμφαση να τονισθεί ότι τον 5^ο αι. π.Χ. ο Πλάτων εφαρμόζει μια θεμελειώδη αρχή των σημερινών Θετικών Επιστημών, η οποία αναφέρεται στη διατήρηση μιας «οντότητας»^. του πλήθους των «ομοειδών στοιχειωδών ορθογωνίων τριγώνων», όπως η Χημεία αναφέρεται στη διατήρηση της ύλης και η Φυσική στη διατήρηση του φορτίου, της ενέργειας, της ορμής κ.λπ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 

Χ. ΣΠΥΡΙΔΗ

Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών,

Κοσμήτωρ Διεθνούς Επιστημονικής Εταιρείας

Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας,

Αντιπρόεδρος Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας.

hspyridis@music.uoa.gr

http://users.uoa.gr/~hspyridis

O Καθηγητής Χαράλαμπος Χ. Σπυρίδης υπηρέτησε στο Γ΄ Εργαστήριο Φυσικής του Τμήματος Φυσικής της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης επί 16 και πλέον χρόνια και στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών της Φιλοσο­φικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών επί 22 χρόνια.

Και στα δύο Πανεπιστήμια πρώτος δημιούργησε τη διδασκαλία της Φυσικής και των Μαθηματικών της Μουσικής, αντιμετωπίζοντάς την ως Επιστήμη και δημιούργησε την κατεύθυνση της Τεχνολογίας Ήχου.

Υπήρξε μέλος της πενταμελούς προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής (1985) που οργάνωσε, στελέχωσε, και λειτούργησε το πρώτο για την Ελλάδα Πανεπιστημιακό Τμήμα Μουσικών Σπουδών. Ως μέλος και Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας ίδρυσε και λειτούργησε 45 Μουσικά Σχολεία στην Ελλάδα.

Ως καθηγητής δραστηριοποιήθηκε διδακτικά κι ερευνητικά στις επιστημονικές περιοχές: Φυσική και Μουσική Ακουστική, Μαθηματικά της Μουσικής, Θόρυβος-Ηχοπροστασία, Ακουστική Σχεδίαση Κλειστών Χώρων, Βιοακουστική, Ψυχοακουστική, Ηλεκτροακουστική, Βυζαντινό Ηρμοσμένο, Μουσική με Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές, Επικοινωνία ανθρώπων με τη χρήση «Φυσικών» και «Σφυρικτών» γλωσσών, Αρχαία Ελληνική Μουσική στους αλληγορικούς φιλοσόφους Πυθαγόρα, Πλάτωνα και Ηράκλειτο.

Ως συγγραφέας συνέγραψε πενήντα εννέα επιστημονικά και διδακτικά συγγράμματα.

Συμμετείχε με πρωτότυπες ανακοινώσεις σε πλήθος Διεθνών και Τοπικών Συνεδρίων. Εργασίες του δημοσιεύθηκαν σε έγκριτα Διεθνή και Ελληνικά επιστημονικά περιοδικά.

Επέβλεψε και καθοδήγησε φοιτητές για την ολοκλήρωση προπτυχιακών Διπλωματικών εργασιών, μεταπτυχιακών Διπλωματικών διατριβών και Διδακτορικών διατριβών.

Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος της Ενώσεως Ελλήνων Φυσικών.Είναι μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Ακουστικής (ΕΛ.ΙΝ.Α.), Κοσμήτορας της Διεθνούς Επιστημονικής Εταιρείας Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και Α΄ Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας.

Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024, 6.30-8.30 μμ

Φιλολογικός Σύλλογος ‘Παρνασσός’

(Αίθουσα ‘Παλαμάς’),

Πλατεία Καρύτση, Αθήνα

Στα πλαίσια των διαλέξεων της ΕΜΑΕΜ, θα παρουσιαστεί το βιβλίο του κ. Αντωνίου Α. Αντωνάκου

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ

Οἱ ἀποσιωπηθεῖσες φιλολογικές πηγὲς γιὰ τὴν ἑλληνικὴ προέλευση τῶν γραμμάτων τοῦ Ἀλφαβήτου.

 Εκτός από την ομιλία του συγγραφέα, θα προλογίσουν ο Καθηγητής Σ. Παπαμαρινόπουλος¹ και ο  Νομικός και Συγγραφέας Dr. Δ. Σταθακόπουλος².

Χαιρετισμό θα απευθύνουν:

Α. Κουνάδης, πρώην Πρόεδρος Ακαδημίας Αθηνών

Ι. Μπράμης, Ομότιμος Καθηγητής Χειρουργικής ΕΚΠΑ

Το Δ.Σ. της ΕΜΑΕΜ απεφάσισε ομοφώνως την βράβευση του συγγραφέα κ. Αντωνάκου για το συγγραφικό του έργο.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΟΜΙΛΙΑΣ

Στὴν ἐν λόγῳ ἐμπεριστατωμένη καὶ τεκμηριωμένη ἔρευνα, βάσει πληθώρας ἱστορικῶν πηγῶν καὶ διασταυρώσεως μαρτυριῶν ἀπὸ ἀρχαῖα καὶ βυζαντινὰ κείμενα, ἀποδεικνύεται ὅτι οἱ Φοίνικες, ποὺ ἔφεραν τὰ γράμματα μὲ τὸν Κάδμο, ἦσαν Πελασγοὶ  Ἕλληνες.

Ἀποδεικνύεται ἀκόμη ὅτι οἱ ἀρχαῖοι  Ἕλληνες συγγραφεῖς θεωροῦν τὴν Φοινίκη Ἑλληνικὴ περιοχὴ καὶ τοὺς Φοίνικες ἔχοντες τὸ ἴδιο αἷμα. Ὅτι ὑπάρχουν 11 διαφορετικὲς ἀπόψεις γιὰ τὸν ὅρο «φοινίκεια γράμματα» (καὶ ὄχι μόνον ἡ πολυχρησιμοποιημένη ἄποψη τοῦ  Ἡροδότου). Καθὼς ἐπίσης, ὅτι ἀκόμη καὶ ὁ Ἡρόδοτος μὲ τὸν ὅρο «Φοινίκεια» ἢ «Καδμήϊα» ἐννοεῖ τὰ Πελασγικὰ Ἑλληνικὰ γράμματα, ἄποψη μὲ τὴν ὁποία συμφωνοῦν καὶ οἱ περισπούδαστοι λεξικογράφοι Henry Liddell καὶ Robert Scott, πιστοποιῶντας τὰ στοιχεῖα τῆς παρούσας ἔρευνας, καὶ πολλὰ ἄλλα.

Μὲ βάση πληθώρα στοιχείων ἀντληθέντων μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τῶν προγόνων μας καὶ σὲ συνδυασμὸ μὲ τὶς πλεῖστες ἀποδείξεις ὅτι ὑπῆρχε Ἑλληνικὴ γραφὴ πρὸ τοῦ Τρωϊκοῦ πολέμου, ἀποδομοῦνται ἕνα πρὸς ἕνα ὅλα τὰ ἀντίθετα ἐπιχειρήματα καὶ ἀποδεικνύεται ἡ ἑλληνικὴ προέλευση τῶν γραμμάτων τοῦ Ἀλφαβήτου.

Ἡ ἐν λόγῳ ἔρευνα εἶναι πρωτογενής, πρωτότυπη ἀλλὰ καὶ οὐσιαστική, διότι καταδεικνύει κατὰ τρόπο ἀναμφισβήτητο ὅτι ἡ κατεστημένη ἄποψη γιὰ τὴν καταγωγὴ τοῦ  Ἑλληνικοῦ Ἀλφαβήτου, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς διαστρεβλώσεις καὶ τὶς παραποιήσεις, στηρίζεται σὲ μεγάλο βαθμὸ καὶ στὴν ἀπόκρυψη καὶ ἀποσιώπηση τῶν ἱστορικῶν πηγῶν, οἱ ὁποῖες ἀποδεικνύουν  ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο!

 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Α. ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ

Ὁ Ἀντώνιος Α. Ἀντωνάκος ἐγεννήθη τὸ 1954 στὸν Πειραιᾶ, ὅπου καὶ μεγάλωσε. Εἶναι Κλασσικὸς Φιλόλογος καὶ Ἱστορικός, δίδαξε δὲ ὡς καθηγητὴς ἐπὶ 34 συναπτὰ ἔτη στὴν Δευτεροβάθμια (Μέση) Ἐκπαίδευση.

Ἔχει συμμετάσχει σὲ διάφορα ἑλληνικὰ καὶ διεθνῆ συνέδρια γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, συνεργάζεται δὲ μὲ καθηγητὲς Πανεπιστημίων τοῦ ἐξωτερικοῦ γιὰ τὶς μεθόδους διδασκαλίας καὶ ἐκμαθήσεως τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς ὡς ζωντανῆς γλώσσας.

Τακτικὸς ἀρθρογράφος σὲ ποικίλες ἐφημερίδες καὶ δεκάδες περιοδικά, δημοσιεύει εἰδικὲς μελέτες καὶ ἔρευνές του, σχετικὲς μὲ τὴν κλασσικὴ ἑλληνικὴ γλῶσσα, τὴν ἱστορία, τὴν λαογραφία καὶ τὴν πολιτική. 

Εἶναι Καθηγητὴς τῆς Αεροπορικῆς Σχολῆς Πολέμου καὶ διαλέκτης τοῦ Ἀνοικτοῦ Πανεπιστημίου, ὑπῆρξε δὲ μέλος τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπιτροπῆς Θεμάτων τοῦ Πανευρωπαϊκοῦ Διαγωνι­σμοῦ Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν καθὼς καὶ μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς ἀναδείξεως τῶν ἀρχαιοτήτων τοῦ Ἄρ­γους.

Ἔχει συγγράψει καὶ ἐκδώσει 30 βιβλία καὶ ἔχει δημοσιεύσει 128  ἐπιστημονικὲς μελέτες, καθὼς καὶ ἑκατοντάδες ἄρθρα.

Ἔχει τιμηθῆ γιὰ τὸ συγγραφικό του ἔργο καὶ τὴν ἐν γένει προσφορά του στὰ Ἑλληνικὰ Γράμματα ἀπὸ δεκάδες Δήμους τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας καὶ ἀπὸ πάμπολλους Πνευματικούς, Θρησκευτικοὺς καὶ Πολιτιστικοὺς φορεῖς τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ὁμογένειας.

 ¹Ο Σταύρος Παπαμαρινόπουλος προέρχεται από την Αρκαδία τόσο από την μητέρα του Δήμητρα Δημητρακοπούλου (Τεγέα) όσο και από τον πάτερα του Παναγιώτη Παπαμαρινόπουλο (Καρύταινα).  Έχει τελειώσει το τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επίσης το τμήμα Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου στην Βρετανία σε επίπεδο Ph.D.  Ως μέλος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Πατρών δίδαξε Γεωλόγους και Φυσικούς, στο Πολυτεχνείο Αθηνών μηχανικούς, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αρχαιολόγους. Ως Καθηγητής πήρε το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για την ανακάλυψη της διώρυγας του Ξέρξη στην Ανατολική Χαλκιδική, την οποία μνημονεύει ο Ηρόδοτος, ενώ  εντόπισε και τον υπόγειο ποταμό Ηριδανό στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα. Έχει κάνει 300 γεωφυσικές έρευνες στην Ελλάδα, στην Αγγλία, στην Γαλλία, στην Ισπανία, στην  Ρωσία, στην Κεντρική Ασία στο κεντρικό υψίπεδο  των ορέων  Αλτάι, στην Βορειοανατολική και στην Βορειοδυτική Αφρική επιχειρώντας να εντοπίσει θαμμένες αρχαίες πόλεις. Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (2004-2010). Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, της Εταιρείας Προστασίας της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς, της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών, της Ελληνικής Αρχαιομετρικής Εταιρείας και πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας.

 Έχει δημοσιεύσει δεκάδες επιστημονικές μελέτες από τις οποίες έχει εκατοντάδες ετεροαναφορές. Διεκδίκησε και ανέλαβε την διεύθυνση του πρώτου χρηματοδοτοτηθέντος προγράμματος,  που δόθηκε στην χώρα, από την τότε ΕΟΚ το 1981 ως στέλεχος του Ι.Γ.ΜΕ. στο θέμα γεωφυσικής εξερεύνησης της χώρας με ελικόπτερο

A multi-geoscientific approach as a test of helicopter ElectroMagmetic results over a mixed sulphide ore deposit, Contract no MPP 151 GR, Proposal no 10.002, Β.Ελλάδα , Υψος χρηματοδότησης: 7.000.000 Δραχμές, Φορέας χρηματοδότησης  ΕC, Directorate General For Science, Research and Development, R& D Programme Indirect action (1978-1981)   

 ² Ο Δημήτρης Σταθακόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε στην Νομική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Univerista degli studi di Genova. Έλαβε διδακτορικό δίπλωμα με άριστα από το Πάντειο Πανεπιστήμιο (τμήμα κοινωνιολογίας της ιστορίας), ασχολούμενος κυρίως με την οθωμανική περίοδο, όπου και δίδαξε για αρκετά χρόνια.

Eργάσθηκε ως δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, κυρίως ασχολούμενος με εμπορικά – ναυτιλιακά θέματα, καθώς και με θέματα δημοσίων συμβάσεων. Από τον Νοέμβριο του 2013 είναι μέλος του Δ.Σ. της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων Ε.Α.Α.ΔΗ.ΣΥ., λόγω δε αυτής της θέσεώς του σήμερα ευρίσκεται σε αναστολή δικηγορίας.

Υπήρξε για 2 θητείες εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά και μέλος της Ελληνικής αντιπροσωπείας στην Ένωση Ευρωπαϊκών Δικηγορικών Συλλόγων (CCBE – Βρυξέλλες) στο διάστημα 2008-2013. Διετέλεσε ακόμη μέλος νομοπαρασκευαστικών επιτροπών, καθώς και μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Δ.Σ.Π. (Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς). Είναι επίσης Διαμεσολαβητής, εκπαιδευθείς στο ΚΕ.ΔΙ. Πειραιά. Ομιλεί την αγγλική, την ιταλική, την γαλλική και την τουρκική γλώσσα.

Σήμερα είναι άμισθος συνεργάτης του Εργαστηρίου Τουρκικών και Ευρασιατικών μελετών του Πανεπιστημίου Πειραιά (ΠΑ.ΠΕΙ.).

Σπούδασε Βυζαντινή μουσική και παραδοσιακούς χορούς στον Πειραϊκό Σύνδεσμο και είναι αριστούχος διπλωματούχος μαϊστωρ – μουσικολόγος με έμφαση στην παραδοσιακή μουσική, με πάμπολλες συναυλίες και μουσικές παραγωγές CD. Ήταν υπεύθυνος των Πολιτιστικών του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, του περιοδικού Δικηγορική Επικαιρότητα και μαέστρος της Χορωδίας των Δικηγόρων Πειραιά με βραβεία και παραγωγή CD.

Υπήρξε αθλητής της υδατοσφαίρισης στον Εθνικό Πειραιά και πρώην αντιπρόεδρος Δ.Σ του ΕΘΝΙΚΟΥ ΟΦΠΦ , καθώς και αθλητής ιστιοπλοΐας στον Π.Ο.Ι.Α.Θ.

Υπηρέτησε εθελοντικά τη στρατιωτική του θητεία στις Ειδικές Δυνάμεις (1987-1989).

Συγγραφέας 27 βιβλίων (εκδόσεων «Seaburn», Νέα Υόρκη Η.Π.Α, των εκδόσεων «24 γράμματα», και του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά)  πολλών πονημάτων και πλέον των 300 άρθρων ποικίλης θεματολογίας με έντονη κοινωνική παρεμβατική παρουσία στα επιστημονικά και πολιτιστικά δρώμενα.

Υπήρξε και παραμένει μέλος και διοικητικό στέλεχος σε πολλά σωματεία, βραβευμένος από πάμπολλους φορείς. Έχει δε δημοσιεύσει τις απόψεις του σε εφημερίδες και περιοδικά καθώς και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα , με ισχυρή θετική ανταπόκριση από το κοινό.

Το Δ.Σ. της ΕΜΑΕΜ βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσει την ύπαρξη της ιστοσελίδας της ΕΜΑΕΜ (https://emaem.gr) και σας καλεί να την επισκέπτεστε σε τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να έχετε ενημέρωση για τις δραστηριότητες της ΕΜΑΕΜ.

Ταυτόχρονα, υπάρχει και το κανάλι της ΕΜΑΕΜ στο YouTube* στην οποία υπάρχουν οι βιντεοσκοπήσεις των ομιλιών. Μπορείτε να μεταβείτε σε αυτές και μέσω της νέας ιστοσελίδας της ΕΜΑΕΜ.

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2024, 6.30-8.30 μμ

Φιλολογικός Σύλλογος ‘Παρνασσός’

(Αίθουσα ‘Παλαμάς’),

Πλατεία Καρύτση, Αθήνα

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων της ΕΜΑΕΜ, θα παρουσιαστεί το βιβλίο του Καθηγητή Η. Μαριολάκου

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Βιβλίο Τρίτο

ΝΕΩΤΕΡΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΚΩΝ ΛΑΩΝ

Εκτός από τον συγγραφέα, θα προλογίσουν οι κ.κ. Καθηγητές:

Σ. Πριόβολου, Ομότιμη Καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος του Σώματος Ομότιμων Καθηγητών ΕΚΠΑ.

Ε. Λέκκας, Καθηγητής του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ).

Σ. Παπαμαρινόπουλος, Καθηγητής Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και Πρόεδρος της ΕΜΑΕΜ.

 Περίληψη Ομιλίας της Καθηγήτριας κ. Σ. Πριόβολου                                          

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΟΜ.ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΗΛΙΑ ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΥ

Όλοι σχεδόν έχουν αποδεχθεί ότι η ελληνική μυθολογία είναι ένα γοητευτικό παραμύθι, που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την προϊστορική πραγματικότητα.

Από την έρευνα του ομ.καθηγητή Ηλία Μαριολάκου, στους τρεις τόμους της Ελληνικής Γεωμυθολογίας, προκύπτει ότι στην ελληνική Μυθολογία υπάρχει μοναδική σύμπτωση μεταξύ της φυσικογεωλογικής εξέλιξης μιας περιοχής και εκείνης της ανθρώπινης κοινωνίας, όπως συμβαίνει μεταξύ της φυσικογεωλογικής εξέλιξης του Αιγιακού και του ευρύτερου Περιαιγιακού χώρου, και της εξέλιξης στο Γενεαλογικό Δένδρο των Θεών και των Θεοτήτων, όπως τις περιγράφει στη Θεογονία του ο Ησίοδος.

ΣτονIτόμο αναδύονται συνοπτικά η φυσικογεωγραφική εξέλιξη του ευρύτερου αιγαιακού χώρου , καθώς και ορισμένες από τις πρώτες τεχνολογικές δραστηριότητες των προϊστορικών κατοίκων του. Ο IIτόμος της Γεωμυθολογίαςείναι αποκαλυπτικός για να μην πω και ανατρεπτικός, καθώς η έρευνα του Ηλία Μαριολάκου  πάνω σε αρχαίους συγγραφείς, και συγκεκριμένα τον Διόδωρο Σικελιώτη – κατακλυσμός της Σαμοθράκης – τον οδηγεί στην εκτίμηση ότι δεν παρατηρείται διακοπή της συνέχειας της ελληνικής γλώσσας εδώ και 12.500 χρόνια τουλάχιστον.Ως φιλόλογος, σταματώ στο σημείο, όπου ο συγγραφέας διερωτάται : «γιατί οι Ινδοευρωπαϊστές αποκλείουν την περίπτωση να έχουν επηρεάσει, και οι Έλληνες, τη γλώσσα των Κελτών και των Γαλατών για παράδειγμα, αλλά πρέπει οπωσδήποτε οι αγνώστου προέλευσης Ινδοευρωπαίοι να έχουν επηρεάσει την Ελληνική;». Εύλογο το ερώτημα και δυστυχώς απάντηση επίσημη δεν υπάρχει, και φοβούμαι ότι …δεν θα υπάρξει! Η διαπίστωση,όμως, του συγγραφέα παραμένει εύλογη και αποκαλυπτική.

Στον IIIτόμο δίνεται απάντηση στα ερωτήματα που σχετίζονται με τη γένεση των θεών, και συγκεκριμένα με το «πότε» και «για ποιους λόγους» δημιουργήθηκαν οι συγκεκριμένες γενεές θεών συνδέοντάς τες με τις καθοριστικής σημασίας κλιματικές μεταβολές και τις συγκλονιστικές επιπτώσεις στη γεωπεριβαλλοντική εξέλιξη του ευρύτερου Αιγαιακού χώρου κατά τα τελευταία 18.000 χρόνια,

Το έργο του Ηλία Μαριολάκουγια την Ελληνική Γεωμυθολογία με τη βαθειά γνώση της επιστήμης του,και όχι μόνο, μοιάζει με μικρό εγκυκλοπαιδικό λεξικό. Είναι πόνημα πολύχρονης και πολύπονης έρευνας, που αναδεικνύει τη σημασία της Γεωμυθολογίας, άγνωστης στο ευρύ κοινό. Πρόκειται για μια αξιόλογη και πρωτότυπη σειρά βιβλίων ενός αξιόλογου και αναγνωρισμένου διεθνώς ερευνητή, που συμβάλλει τα μέγιστα στην Επιστήμη.

Ομ.καθηγήτρια Στέλλα Πριόβολου, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, Κοσμήτωρ Δημοτικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγ.Παρασκευής

Περίληψη Ομιλίας Ομ. Καθηγητή κ. Η. Μαριολάκου

Στο τρίτο βιβλίο περιγράφονται οι δραστηριότητες των θεών της τέταρτης γενιάς, σύμφωνα με το γενεαλογικό δένδρο του Ησιόδου και η σχέση τους με το γεωπεριβάλλον, ξεκινώντας από τους θεούς-ποταμούς και τους έξι μεγάλους θεούς και θεές του Ολύμπου. Ακολουθούν οι θεοί των νεώτερων γενεών και τελικά οι διάφοροι ήρωες.

   Ιδιαίτερη σημασία δίδεται στους ήρωες, προπάτορες των Ελλήνων, όπως και σε άλλους, λιγότερο γνωστούς ή εντελώς αγνοημένους, όπως ο Παλαμήδης και ο Αγχίσης, καθώς και σε πολλούς, που, μέσω των δραστηριοτήτων τους, αποδεικνύεται η καθοριστική συμβολή των προϊστορικών Ελλήνων, στη διαμόρφωση αρχικά του Αρχαιοελληνικού Πολιτισμού και στη συνέχεια του Ευρωπαϊκού και γενικότερα του Δυτικού.

   Στο βιβλίο καταβλήθηκε προσπάθεια να δοθεί απάντηση στα ερωτήματα, που σχετίζονται με την γένεση των θεών και συγκεκριμένα με το «πότε» και «για ποιους λόγους» δημιουργήθηκαν  οι συγκεκριμένες γενεές των θεών, συνδέοντάς τες με τις καθοριστικής σημασίας κλιματικές μεταβολές και τις συγκλονιστικές επιπτώσεις, στην γεωπεριβαλλοντική εξέλιξη του ευρύτερου Αιγαιακού χώρου, κατά τα τελευταία 18.000 χρόνια, που είναι, στις λεπτομέρειές της, μοναδική σε ολόκληρο τον πλανήτη.

   Παράλληλα, γίνεται αναφορά και στις θεογονίες των διαφόρων λαών, που κατοικούσαν γύρω από την Ανατολική Μεσόγειο, (Σουμέριοι, Βαβυλώνιοι, Χετταίοι, Αιγύπτιοι, Ισραηλίτες) και ανέπτυξαν και αυτοί, σημαντικούς πολιτισμούς, κατά την προϊστορική κυρίως  εποχή.

ΟΜΙΛΙΑ

‘ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ.

ΜΙΑ ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ’

Ομιλητής: Ηλίας Μαριολάκος

Ομ. Καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Περίληψη  ομιλίας

Η γενικότερη εντύπωση, που επικρατεί στον κόσμο, είναι, ότι η Ελληνική Μυθολογία, είναι φανταστικές ιστορίες , δημιούργημα των ευφάνταστων  αρχαίων Ελλήνων.

   Η Γεωμυθολογική έρευνα όμως, των τελευταίων ετών, απέδειξε, ότι πολλοί μύθοι, που συνδέονται με την μεγάλη κλιματική αλλαγή, που παρατηρήθηκε πριν 18.000 χρόνια και συνεχίστηκε μέχρι πριν 6.000 χρόνια και κυρίως με τις επιπτώσεις στο γεωπεριβάλλον του Αιγαιακού και Περιαιγαιακού χώρου, αποδεικνύει, ότι πολλοί μύθοι συνδέονται με φυσικά φαινόμενα, που η σύγχρονη Γεωεπιστήμη μπορεί να χρονολογήσει με ικανοποιητική ακρίβεια.

   Αυτό συμβαίνει με τον κατακλυσμό της Σαμοθράκης, που περιγράφεται, από τον Διόδωρο τον Σικελιώτη,(1^ος αι.π.Χ.). Τελευταίες έρευνες για πετρέλαια, που διεξήχθησαν σε ιζήματα του Εύξεινου Πόντου, απέδειξαν, ότι ο εν λόγω κατακλυσμός, εξελίχτηκε στο χρονικό διάστημα μεταξύ του 14.500 και12.500 πριν από σήμερα,(π.α.σ.). Επειδή την εποχή αυτή, δεν είχε ακόμα εφευρεθεί η γραφή, ο εν λόγω κατακλυσμός, πρέπει να έφθασε ως «ιστορικό γεγονός», ως προφορική παράδοση. Η διατήρηση όμως, μιας παράδοσης, επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, απαιτεί, ως απαραίτητη προϋπόθεση, οι νεώτερες γενιές να μιλούν την ίδια γλώσσα με τις παλαιότερες.

Άρα: Η Ελληνική Γλώσσα, πρέπει να ομιλείται συνεχώς ,από το 14.000 π.α.σ., μέχρι τις μέρες μας, χωρίς διακοπή. Συνεπώς, η κυριαρχούσα άποψη, ότι την Ελληνική Γλώσσα, την έφεραν  μαζί τους οι Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής Έλληνες, που έφθασαν στην Ελλάδα γύρω στο 2.000 π.Χ. δεν ισχύει.

Βιογραφικό   Ηλία Μαριολάκου

Ο Ηλίας Μαριολάκος είναι Ομ. Καθ. Γεωλογίας του Ε.Κ.Π.Α., Δρ. Υδρογεωλογίας του Πανεπ. Erlangen Nürnberg της Γερμανίας(1968). Υπήρξε υπό-τροφος της DAAD, του Ιδρύματος Huboldt και του Deutsch-Japanisches Zentrum. Έχει διδάξει ως Επισκέπτης Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο New South  Wales (Σίντνεϊ) (1968-1969) και στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελών ως Επισκέ-πτης Καθηγητής. Είναι  επίτιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σάλτσμπουργκ και Ξένος Εταίρος της Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών της Ρωσίας.

Ίδρυσε τον Τομέα Δυναμικής, Τεκτονικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει χρηματίσει Πρόεδρος Δ.Σ. του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, (Ι.Γ.Μ.Ε.), της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας και Συντονιστής της Επιστημονικής Επιτροπής του Μεταπτυχιακού Τμήματος της UNESCO για το Τεταρτογενές, (Συνεργασία Εθν. Καποδ. Παν. Αθηνών και Universiteit Brussel), Αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών και της Εκτελεστικής Επιτροπής του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, καθώς και της Ελληνικής Γεωγραφικής Εταιρείας και για πολλά χρόνια μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου της Ελλάδος.

Έχει δώσει πλήθος διαλέξεων σε πολλά ξένα Πανεπιστήμια, Ξένες Γεωλογικές Υπηρεσίες, και άλλους Επιστημονικούς και Κοινωνικούς Φορείς  καθώς και σε μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πέραν της επαγγελματικής του και ακαδημαϊκής του πορείας καλλιέργησε την έρευνα και την ανάπτυξη του αντικειμένου της Γεωμυθολογίας

Είναι συγγραφέας άνω των διακοσίων πρωτότυπων εργασιών και ενός τετράτομου έργου με θέματα Γεωμυθολογίας.